Vandaag weer een stapje vooruit qua lichaamsinspanning. Matthijs heeft een stukje gelopen met de verpleegkundige, met een stukje bedoelen we ongeveer 40 meter. Het kostte behoorlijk wat energie en het werd op een gegeven moment zwart voor zijn ogen maar het ging goed.
Tijdens het avondeten heeft Matthijs voor het eerst aan tafel gegeten met de verpleegkundige en dat zag er al best stoer uit!
De medicijnen worden inmiddels niet meer op vaste tijdstippen gegegeven, alleen als Matthijs erom vraagt krijgt hij ze. Voorlopig zal hij dat nog doen, de pijn in z'n arm is namelijk nog behoorlijk.
Ondertussen ligt hij nog steeds aan de onrustband vast - waar hij niet blij van wordt - maar vanaf vandaag mag deze af als er bezoek is. Geeft hem wat meer bewegingsruimte...
Verder zullen jullie misschien afvragen of hij beseft wat er is gebeurd, Matthijs weet niets van het ongeluk maar doordat het hem vaak wordt verteld weet hij dat er iets is gebeurd. Hij heeft ook in de gaten dat zijn hoofd een klap heeft gehad (door in de spiegel te kijken schrikt Matthijs van het ontbreken van +/- 5 tanden en een stukje kaalgeschoren hoofd), maar dit linkt hij met dromen die hij heeft gehad waardoor hij er eigen verhaal van maakt wat los staat van de werkelijkheid.
Het volgende verslag staat dinsdag op de weblog.
Op verzoek het adres van Matthijs:
WFG
Afdeling Kind & Jeugd
Postbus 600
1620 AR HOORN
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Het doet ons goed om te horen dat het wat beter gaat met Matthijs en al 40 mrt kan lopen, wie had dat 13 dagen geleden gedacht. Dat er nog een grote hobbel genomen moet worden weten we allemaal en we wensen iedereen die daar mee te maken heeft ook heel veel sterkte en we blijven jullie uiteraard aan alle kanten steunen.
We weten dat Matthijs niet van zoenen houd met een ouwe tante dus geef hem maar een hele dikke knuffel.
Siem en Ria
goede morgen
alweer een stapje vooruit
en lekker dicht bij nu in hoorn
heel veel sterkte samen
groeten peter truus en bas schoorl
uit avenhorn
Hallo Lia en Nico, we hoorden vandaag van Martha van het ongeluk van jullie zoon Matthijs. We willen jullie even laten weten dat we met jullie meeleven. Ik lees deze "blog" voor het eerst bij dag 13. Blij voor hem en jullie dat het gelukkig beter gaat. Zo te lezen is hij een taaie sterke knul. Denk vast dat het goed met hem zal komen, al zal het wat lang duren. Houdt jullie goed. groeten van Dick en Afra uit Friesland.
Beste familie,
Ik hoorde van Martha dat jullie een "blog" bijhouden van alles wat Matthijs is overkomen en door moet maken. Ik wil jullie via deze weg heel veel sterkte toewensen. Groet, Bianca Meissen (collega kantoor Deen)
Een reactie posten