vrijdag 19 september 2008

Dag 5 - Vrijdag

We mogen niet klagen maar een positieve dag was het niet. Na een goede nacht door de rustgevende slaapmiddelen kreeg Matthijs vanmorgen vroeg opnieuw gips om z'n onderarm. De groeischijf in z'n pols was namelijk verschoven door het bewegen van z'n onderarm. Daarna overgeplaatst naar afdeling neurologie waar hij toch wel in betere handen is. Althans, hier hebben ze 24 uur per dag zicht op hem dus dat geeft ons een goed gevoel.

Rond de middag werd er een controlefoto van zijn pols gemaakt maar weer bleek dat het niet goed zat. Opnieuw 'zetten' en ingipsen dus.
Matthijs krijgt sinds vandaag geen zuurstof meer, desondanks heeft hij het slecht...
Ten opzichte van maandag zijn we blij maar het doet ook zeer om te zien dat hij zich zo slecht voelt, en dat dat voorlopig ook zo zal blijven.

Het is allemaal erg vermoeiend en zwaar en hij krijgt pijn in z'n rug van het liggen. Alle symptonen bij elkaar (verwardheid en helderheid met vlagen, snel in slaap vallen en onrust) wordt delirium genoemd.
Een bekend verschijnsel bij zo'n geval. Het dringt allemaal niet goed tot 'm door en heeft last van rare dromen. Veel, heel veel slaap.

Eind van de middag vroeg de dokter een gesprek aan en daarin gaf hij aan dat Matthijs vannacht of morgenochtend nógmaals wordt behandeld voor zijn pols. Dat betekent voor de derde keer ingipsen. Dan onder narcose zodat de dokter er zeker van is dat het goed gebeurt. Maar 'meevallen' kun je het niet noemen. Vanavond kreeg hij een onrustband om zijn buik, om te zorgen
dat hij niet de neiging krijgt zomaar uit zijn bed te willen stappen.

Nogmaals, we zijn blij met de vooruitgang maar om hem zo te zien lijden doet ons erg zeer.

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Lieve familie

Het is al een wonder dat hij na 5 dagen al zo bij kennis is.
Beterschap Matthijs,houd de moed erin heel veel sterkte samen.
We duimen iedere dag voor jullie.

gr. Dries en Mary

Anoniem zei

Beste Fam. de Haan,

4 dagen positief en nu eentje wat minder, eigenlijk wel erg logisch. Maar ook erg zwaar, om alles te kunnen beseffen, zo eind van de 1e week. Het zullen nog lange weken worden, maar natuurlijk zullen we julie hierin steunen! Ik heb het volste vertrouwen dat het allemaal goed komt. Groet, Jan-Dirk ps geweldige site, ik kijk elke dag!

Theo en Joke zei

Lieve allemaal, en weer huil ik met jullie mee (en ongetwijfeld Ria ook) want om iemand waar je zoveel van houd, te zien lijden doet zó zeer.
Maar ga er maar vanuit dat het allemaal goed komt en volgend jaar viert hij gewoon weer Blokkerse kermis alleen voor nu is het zó zwaar.
Nico en Lia voor straks hopelijk een wel te ruste want jullie hebben je slaap dik nodig.
Heel veel sterkte en voor allemaal, ook voor Melissa, een stevige knuffel.
Groeten van Pé-tante en zus Joke.

Anoniem zei

Hoi Lia, Nico en familie.

Na het afschuwelijke nieuws van Nico gehoord te hebben zijn wij
allemaal erg geschrokken en leven
wij erg met jullie mee.
Wij hopen en gaan ervan uit dat het met Matthijs allemaal weer goed
komt.
Heel veel sterkte,

Cor en moeder Goeman en alle
bakvoetbalvrienden uit Uitgeest

Anoniem zei

Hallo lieve Lia en Nico en kids, wij kregen het verhaal van het ongeluk van Matthijs van Dana te horen. Wij waren erg geschrokken, wat moet het dan een vreselijke schok voor jullie zijn geweest. Later vertelde Dana dat deze site is gemaakt. Het is een prachtige medium en komen jullie, wat betreft het antwoorden van al die telefoontjes, een beetje tot rust. Langs deze weg willen wij jullie en natuurlijk de kids heel veel sterkte wensen. We blijven het volgen. Liefs Bert en Sylvia